Na torfowisku w Tarnawie Wyżnej zostały wykonane w listopadzie br. nowe elementy infrastruktury edukacyjnej, ze zdjęciami, rycinami i opisami występujących tu gatunków roślin. Korzystając z nich nie będzie już problemu z rozpoznaniem takich roślin, jak: bagno zwyczajne, bażyna czarna, modrzewnica pospolita czy żurawina błotna. W sumie, na dwóch kładkach w strefie udostępnionej do zwiedzania, rozmieszczono 13 stanowisk edukacyjnych.

Dzięki zawartym opisom dowiemy się więcej o tych unikalnych zbiorowiskach roślinnych, o najdłuższej historii liczonej w tysiącach lat. Najstarszym znanym torfowiskiem w regionie jest właśnie to w Tarnawie Wyżnej, którego wiek (według datowań radiowęglowych) szacuje się na około 13,5 tys. lat. Składa się z dwóch odrębnych płatów i charakteryzuje się mozaiką mszarów, zbiorowisk krzewinkowych, turzycowisk, zarośli i borów, a na okrajkach również szuwarów i ziołorośli. Są to siedliska wybitnie zależne od klimatu, bo ich zasilanie w wodę opiera się niemal wyłącznie na opadach atmosferycznych. Ze względu na swą unikatowość ekosystemy torfowiskowe stanowią wyjątkowo cenny element nie tylko przyrody, ale również krajobrazu bieszczadzkiej „krainy dolin”.

Stanowiska edukacyjne zostały wykonane z projektu pn.: „Energia słoneczna dla Człowieka i dla Przyrody w ramach edukacji ekologicznej Bieszczadzkiego Parku Narodowego” w ramach Programu Regionalnego Wsparcia Edukacji Ekologicznej część 2) Fundusz Ekologii finansowanego ze środków NFOŚiGW i WFOŚiGW w Rzeszowie.